1 Mart 2009 Pazar

Yumuşak dirsekler

İnsana hayatı sevdiren şeylerdir yumuşak dirsekler. Önce annemin dirseklerinin yumuşaklığını sevdim. Küçükken onları sevip uyudum bir süre. Sonra kendi dirseklerimin yumuşaklığını taktım kafaya. Zaman zaman çok yumuşak olan dirseklerim bazen de katır kutur ve babamın tabiriyle “eski” oldu. Uğraşıp didindim ben de tekrar yumuşasınlar diye. Her gün ovmalar, her gün krem sürmeler vb. önce hiçbir işe yaramadı bu çabalar sonra hiç ummadığım bir anda bir fark ettim ki düzelmiş. Kendi yumuşak dirseklerimle olan didişmem de böylece sona erdi. Sonra bambaşka dirsekler girdi hayatıma. Bu iki dirsek yaşayıp görülebilecek en yumuşak, en pürüzsüz en sevilesi dirseklerdi. O kadar yumuşaklardı ki bazen kendi dirseklerimin yumuşaklığından şüphe duydum. Şimdi artık şüphe duyacak hiçbir şey kalmadı. Karar verildi. Dünyanın en yumuşak dirsekleri o dirsekler, en sevileni ve en özleneni de…