25 Kasım 2011 Cuma

bir film, bir kitap


Öncelikle film: Gelecek Uzun Sürer

Özcan Alper ismiyle izlemeden kredisi olan bir filmdi benim için, dün akşam izledim. Öncesinde okuduğum eleştirilere inat sevdim ben bu filmi. Dokunulmayana dokunmak, görmezden gelineni görmek, göstermek başlı başına sevmeye sebep. Spoiler'a girmeden filmdeki müzikler, Diyarbakır, gerçek tanıklıklar, giriş sahnesinin muhteşemliği, gidiniz görünüz derim.


Sonra kitap: Bildiğin Gibi Değil


Epey oldu aslında bu kitabı okuyalı. Yaz tatilinde bitirmiştim, hep yazacağım dedim, atladım. Dün akşam filmi izleyince normal olarak aklıma düştü. Kitap gerçek tanıklıklardan oluşuyor. 90'larda Güneydoğu'da çocuk olanlar bugün o günleri anlatıyor. Çok yaralayıcı, çok gerçek. Ama mutlaka okunulmalı...


14 Kasım 2011 Pazartesi

yine mi keder?



iki üç cümle yazıp gideyim yine.

neler yapıyorum bu ara:
- kitap okuyorum deli gibi. doğu yücel varolmayanlar var elimde bu ara.
- müzik dinliyorum bülent ortaçgil - büyükler için çocuk şarkıları var listede çoğunlukla (birazcık iyi hissettiriyor)
- çalışıyorum (bir yanı toplarken diğer tarafı batırıyorum, düzene giremedim bir aydır)
- dizi izliyorum (komedi dizilerine başlamalıyım artık sanırım zira grey's anatomy zaten depreşik ruhumu iyice sapıttırıyor)
- örgü örüyorum, puzzle yapıyorum. düşünme ritüelini bıraktıran aktivitelere bayılıyorum.
- ülke gündemini okudukça, dinledikçe, izledikçe ağlıyorum istemsizce. fazlaca çaresiz hissediyorum. (bir de düşünüyorum şimdi dökülmeyeceksek sokaklara ne zaman döküleceğiz diye. sonra sakıncalı düşünceli bi kenara atmak için alıyorum elime şişleri, başlıyorum ilmek atmaya)
- ruh daraltmayayım diye pek yazmıyorum.

budur halim. bi de bu şarkı var bugün vapurda dinledim, cuk oturdu. klibi de şahaneymiş.

1 Kasım 2011 Salı



there is a reason i said i'd be happy alone; it wasn't 'cause i thought i'd be happy alone. it was because i thought if i loved someone and then it fell apart, i might not make it. it's easier to be alone. because what if you learn that you need love and then you don't have it? what if you like it and lean on it? what if you shape your life around it? and then... it falls apart. can you even survive that kind of pain? losing love is like organ damage; it's like dying. the only difference is death ends... this... it could go on forever.

(greys anatomy)