sen hep belki dedin

bu güzel bi şarkı... pek de uydu, cuk da oldu...

ev dağılmasın diye, kovduğum tutkuları

aradığım kadıköy sokakları.

gençler geçti ellerinde;

“yalnızlığa geçit yok” pankartları.

ya da ben unutmadım sevdiğim kadınları.

hazirlayan ve sunan “bendim” bu şarkıları.

savuşturdum amansız taarruzları,

sen hep belki dedin, belki.

geçmiş yalnızların izinde

selamı kesmişiz tutkuyla.

uyandık pazar, dünya kapalı.

görmeyeli uzun zaman olmuş bazı dostları.

dokunulmak istedin, konuşulmak istedin.

zamanlar, sağlıklar, ilaçlar istedin.

marketlerde açtın kalbini

ilk fırsatta ara beni.

yediğimiz naneler, bu şehir, bu caddeler

daha neler neler.

meydanlarda açtın kalbini

ilk fırsatta ara beni.

belki tutkuyu bekletmemeli.

belki cephane çoktan bitti, umut bitmedi.

ilk fırsatta ara beni, belki, belki

sen hep belki dedin.

burdan da dinlenilsin tık tık