huzur

böyle bir manzara karşısındaydım dün. iki gündür içimde bi sıkıntı, bir yerinde duramama hali, bir keyifsizlik derken aile saadeti yapayım diyerek izmite gittim. sonra aile saadeti de kesmedi hep beraber değirmendereye gittik. sanırım böyle birşeye ihtiyacım varmış. önce depremden sonra sadece bir kez gittiğim kimi sokakları gezdik uzun uzun, güzel anılardan bahsederek. sonra meşhur cumartesi pazarına gittik. bez torba faaliyetimizi kimse yadırgamadı. plastiksiz bir pazar alışverişi yaptık. çok nadir görüştüğümüz ancak yıllar da geçse sanki dün ayrılmışız gibi samimi olduğumuz dostlarımızı gördük, denize nazır çaylar kahveler içildi. hava günlük güneşlikti. güneş hepimizin içini ısıttı. pek güzel, pek keyifliydi anlayacağınız. hiç dönesim gelmedi. baharı da bahane edip sık sık gitmeli...

alıp başımı gidesim var..
artık söyleyecek sözümse yok.