2 Haziran 2010 Çarşamba

nazım'ı anarken

bir şiir gelsin o zaman Nazım'dan

bugün pazar
bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar
ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak
bu kadar mavi,
bu kadar geniş olduğuna şaşarak kımıldamadan durdum.
sonra saygıyla toprağa oturdum.
dayadım sırtımı duvara.
bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga ne hürriyet ne karım,
toprak,güneş ve ben...
bahtiyarım ..

bu şarkı da nazım'a gelsin yorum'dan...

Hiç yorum yok: