dün gece gördüğüm rüyayla ilgili olsa gerek. sabahtan beri serbest çağrışımlarımın bir çoğunun sonu ankara'daki ilk evimize çıkıyor. özledim sanırım orada geçen günleri...
-temiz ev, açık camlar, perdeler ve amelie soundtrack
-bahçe
-kaplumbağalar
-puzzle
-gece yarısı pijamalar eşliğinde sinema
-kahve-kanyak-çikolatalı pasta-kar-poşetlerle kayma
-mimarlar
-max ve biber
-mercimek köftesi, kısır
-özer, muzaffer, gökhan
-23 nisan - ronan keating - when you say nothing at all
-çoraplar, ayna, şukar şukar
-akın bi miktar
-asmalı konak
-fikrim, çağlar, tuncay
o kadar çok şey yazabilirim ki buraya. çok özlemişim çok...
2 yorum:
inanın bugün "ankara'yı özleyen biri var mıdır?" dedim içimden.
çocukluğumun ayrı bir yeri olsa bile...Keşke ben de özleyebilsem An-ka-ra-yı
Yorum Gönder