haziran'da ölmek zor

Ekim ayında bu başlık biraz şaşırtıcı olabilir. Genelde Nazım'ın ölüm yıldönümünde anıyoruz bu şiiri. Bu kez Hasan Hüseyin'in tek bir şiiriyle değil bu şiirinin isim verdiği kitabıyla karşınızdayım:)

Geçtiğimiz haftalarda Beyoğlu'nda 4.sü düzenlenen sahaf festivalinden bir dolu kitap aldım yine. Hasan Hüseyin'in '83 basımlı kitabı "Haziran'da Ölmek Zor" da bunlardan biri. Kitapların arasında ilk gördüğümde ilkokul yıllarında oturduğumuz evin kütüphanesi geldi gözümün önüne. Babamın özenle sakladığı, koruyabildiği kitaplardan biri de buydu. Kapağı gözümün önünden hiç gitmemiş demek ki.

Günlerdir ara ara alıyorum elime, aşağıdakiler de kitaptan bana kalanlar...

"Haziran'da Ölmek Zor'u bana imzalatmağa gelen kimi dostlar, sevgiyle soruyorlardı:

- Haziran'da ölmek zor da, temmuzda, ağustosta, mayısta kolay mı?

Ben de şöyle diyordum onlara:

- Dilerim, onüçüncü ayda ölesiniz!

- Onüçüncü ay yok ki!

- Öyleyse çok yaşayın!"

"Kitapların adlarının bir anlamı, bir gerekçesi vardır elbette. Benim ülkemde haziran, gül-gelincik-kiraz ayıdır. Yoksunluklarla geçen kıştan sonra gelen allı-güllü haziran, gerçek bi şenlik, bir şölendir. İsterim ki hiçbir canlı acı çekmesin, ölümün yüzünü görmesin bu güzel ayda."

"bu acılar

bu ağrılar

bu yürek

neyi kimden esirgiyor bu buz gibi sokaklar

bu ağaçlar niçin böyle yapraksız

bu geceler niçin böyle insansız

bu insanlar niçin böyle yarınsız

bu niçinler niçin böyle yanıtsız?

kim bu korku

kim bu umut

ne adına

kim için?"

"ah şu benim hallerim

ah şu benim hallerim

kar yağdı da genç yaşımda başıma

uygun bir ad bulamadım şu benim hallerime

şu benim hallerime

geceler yarım olur

uyku tutmaz gözlerim

kar yağarsa güvendiğim dağlara

ben kime güveneyim"

"bana göre değil bu kent/boşuna yorulmayın

zorunlu sığınmışım bu dağlar düğümüne

denizi yok, ormanı yok, gölü yok

gül satan var

gül alan var

gülü yok

ben bıkmışım varda yokun özlemini çekmekten

anlarım kırmızıdan yeşilden turuncudan

anlarım ama

başka yanar buraların yeşili kırmızısı

bana göre değil bu kent/yorulmayın boşa"

"özlüyorum

yalan değil"

" bugün kimse gelmesin

aramasın sormasın kimseler beni

kendimden bile kaçıyorum bugün ben

hiçbir yerdeyim

dostlar da düşmanlar da anlasınlar beni"