8 Kasım 2010 Pazartesi

zaman



zaman çok çabuk geçiyor, hayat fazla hızlı akıyor. bi' şeyleri ıskalama hissiyatı ağır ağır çöküyor üstüme. geçen hafta iki ölüm haberi aldım. tanıdığım insanlar değildi ikisi de. ortak nokta gencecik olmaları. hayat kısa moduna girdim anlayacağın sevgili blog. anlamsızlaşmaya başladı küslükler, üzüntüler, koşturmacalar... yaşamak lazım!

*şarkının konumuzla alakası yok ki...

2 yorum:

ahmet cenk ünlü dedi ki...

Belki de vardır hocam; bu şarkının, bütün eskitilmelerinden uzak bu sonbaharın, bu ağacın,son bir uçuşla ölümün kollarına raksederek giden bu pervasız yaprakların...
Belki de yaşamak değil vazgeçmek gerekir...

'Hayat kısa,kuşlar uçuyor!' olsa da;

Ölüm geliyor aklıma birden ölüm,
Bİr ağacın gövdesine sarılıyorum...

Unknown dedi ki...

ölüm gelmese bir süre aklıma keşke, vazgeçmek düşünülmese.