12 Ekim 2009 Pazartesi

pandora'nın kutusu




uzun uzadıya yazacak bir şey yok aslında. hafta sonu hasta yatağımda izledim filmi sonunda. içerisinde derya alabora ve hatta onur ünsal olan bir filmi bunca zaman izlememem garipti zaten. filmdeki anneanne karakteri Tsilla Chelton filmde ağzından çıkan 7-8 cümle ile filmi alıp götürüyor zaten. filmi sevdim ben çokça. tavsiye de ederim:)

bu arada filmde anneannenin son repliği olan "onu da unutmadan bırak beni gideyim" cümlesini duyunca gözümden süzülen yaşlar ardından "ne çelişik insanım ulan ben, daha geçen gün eternal sunshine izleyip sildireyim hafızamı unutayım güzel her bişeyi!" diye kendime söylenmem. kendimle didişiyorum. evet!

2 yorum:

heidi dedi ki...

Ben de o gel-giti çok sık yaşıyorum. Eternal Sunshine i izledikten sonra evet evet hemen bunu yapmalıyım demişliğim var. Off unutmak şahane filan diyor insan. Ama Pandora nın Kutusu da hatırlamanın yüceliğini vurdu başımıza. Görüntüler çok güzeldi ya..Hele o anneannenin evi manzarası kuş sesleri.

heidi dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.