Comte de Lautréamont'un 22 yaşında yazdığı kitap. zaten çok değil 24 yaşında da gencecikken ölüyor yazar. Gece Yayınları'ndan basılan 500 değerli kopyadan biri bende. Çok uzun zaman önce okumuştum bu kitabı ben. Dün gece rüyamda posta kutusunda bu kitabı buluyordum. İlk sayfasında "tekrar okumalısın, farklı tatlar alacaksın" yazıyordu. Derin bir kitap, tekrar okuyacak gücüm yok şu sıralar ama kitaptan alıntılarım vardı alıntı defterimde. Onlardan bir kısmını yazayım da tarihe not düşülmüş olsun.
- Ah! öyleyse nedir iyi ve kötü? Güçsüzlüğümüzü ve en saçma yollardan bile olsa sonsuzluğa ulaşma tutkumuzu, öfkeyle dile getirdiğimiz araçlar mıdırlar, tek ve aynı şey midirler? Yoksa birbirlerinden farklı iki şey midirler?
- Ey sen, suçun kutsallığını kutsayan bu sayfaya adını yazmak istemediğim, biliyorumki evren kadar uçsuz bucaksızdır bağışlaman.
Ama ben hala varım!
- Yolunda gecikmiş yolcunun vay haline!
- Yüreğinin içini ve dalaverelerini ortaya çıkartarak aslında kendisinin çokça kötülük ve yasacıların korumakta güçlük çektikleri azıcık iyilikten oluştuğunu birdenbire öğrettim ona. Ona yeni bir şey öğretmeyen ben, sonsuz bir utanç duymasını isterdim acı gerçeklerim karşısında, ne var ki, bu dileğin gerçekleşmesi uygun düşmezdi doğanın yasalarına...
- Evet, bir insan varlığı uğruna yaşamını vermek ve böylece bütün insanların kötü olmadığı umudunu korumak hala güzel bir şey, madem ki acı sevgimin kuşkucu tiksintilerini zorla kendi üzerine çekmeyi beceren biri var aralarında...
2 yorum:
bu kitap muhteşem alıntılarını çk beğendim yakında okuyacam
Bu kitabı yakında okuyacam alıntılarını çok beğendiğim için.
Yorum Gönder