bir şeyler yazmadan geçmek istemedim. boğazımda bir yumru kaldı film bittikten sonra. zilkif ve rojda rüyalarıma girecekler. olur olmaz şeylerden şikayetlenirken beni dürtecekler.
filme gelince fazlasıyla gerçekti belki de budur etkileyen. arkada esneyen zilkif gerçekti, "tuvalete gidebilir miyim?" demek için 3dk uğraşan rojda gerçekti, el ele tutuşun dendiğinde birbirlerine şaşkın şaşkın bakan tüm çocuklar gerçekti. emre aydın gerçekti, fazla gerçekti hatta.
anadilde eğitimin önemini anlayabilmek için, kürt sorununun temelini bir nebze olsun anlayabilmek için, oradaki hayatın çok küçük bir kısmını da olsa görebilmek için izlenmeli bence mutlaka
1 yorum:
geçen sene nisan ayında Ağrı'da anasınıfı öğretmenliği yapan ablamı ziyarete gitmiştim...bu gerçekliği hissetmek çok farklı bir tecrübeydi
Yorum Gönder