1 Aralık 2009 Salı

bir tatlı huzur



akordeon sesini severim. her an ve her koşulda huzur verebiliyor bana. aslında küçüklüğümden beri severim ama bundan bir süre önce o sese duygusal anlamlar da yükledikten sonra ayrı bir yer oldu kalbimde:D ankara'da yaşarken ben daha başkaydı tabi her şey. bazı haftasonları akordeoncu geçerdi kapıdan. saçma sapan bir gülümsemeyle kalırdım. "benim için gelen akordeoncu"ydu o çünkü:) burada hemen hemen her pazar oturduğum sokağa bir akordeoncu geliyor. uzun uzun çalıyor, huzur verip gidiyor, sadece huzur:)

2 yorum:

ceydabural dedi ki...

ne güzel sana bir şeyler hatırlatıp yüzünde bir gülümseme bıraktırıyorsa :)

çınar dedi ki...

bende çok severim. bizim evin önünede gelirdi. öyle bir hüzün öyle bir mutluluk ikisinin karışımıydı hissettirdikleri